برای هر کس، سخت ترین کارها این است که حرمت و شخصیتش از بین برود. متأسفانه بعضی از همسران هر سخنی را در هر زمانی که به ذهنشان رسید بر زبان جاری می سازند و توجه ندارند که دیگران نیز می شنوند یا نه؟
به گزارش ساجده، هر انسانی برای خود حرمتی دارد که باید حفظ شود. دین مبین اسلام بسیار توصیه کرده که دیگران را احترام نمائید و از هتک حرمت و اهانت و تحقیر اشخاص پرهیز نمائید.
امام صادق (ع) فرمودند که خدای عزوجل فرمودند:
« لیَأمَن غَضَبی مَن اَکرمَ عَبدِی المُؤمنَ»[1] از خشم و غضب من در امان است کسی که بندۀ مؤمن را احترام کند.
برای هر کس، سخت ترین کارها این است که حرمت و شخصیتش از بین برود. متأسفانه بعضی از همسران هر سخنی را در هر زمانی که به ذهنشان رسید بر زبان جاری می سازند و توجه ندارند که دیگران نیز می شنوند یا نه؟ که با این عمل همسر خویش را خورد و بی حرمت می سازند. البته خوب است که زن و شوهر عیب همدیگر را تذکر دهند ولی در خفاء و آیینه وار. جراحتی که بر عزت نفس انسان وارد می شود، همیشه زمینه خصومت و آفتی برای
عشق و محبت است و ما را از کسی که سبب آن شده، چه زن و چه مرد، بیزار می کند. بارها تجربه شده که احترام و شخصیت دادن به کسی، او را مطیع تر و برعکس سرزنش و ملامت طرف را لجوجتر ساخته است. حتی اگر می خواهیم عیب کسی را تذکر بدهیم اول باید از خوبی هایش سخن بگوییم در این صورت به راحتی عیب خود را می پذیرد.[2]
در واقع احترام به دیگران، حرمت نهادن به خود است خصوصاً در زندگی زناشویی که زن و شوهر در احادیث و آیات به لباس هم تعبیر شده اند:
« هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَ أَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ »[3] زنان لباس شما هستند و شما لباس زنان هستید.
1. محمد، کلینی، اصول کافی، ج4،ص51.
2. محمد عارف، صداقت، مهارتهای زندگی، ص 65.
3. سوره بقره(2 )، آیه 187.
دانلود ماندگار ترین تلاوت ها از مشهورترین قاریان جهان 
